Naram-Sin (akad. Narām-Sîn, tłum. „ukochany przez boga Sina”[1]) – władca Esznunny nad rzeką Dijalą, syn i następca Ipiq-Adada II; panował w 2 poł. XIX w. p.n.e. Współczesny Szamszi-Adadowi I z Asyrii i Jahdun-Limowi z Mari, sprzymierzeniec tego ostatniego. W swych inskrypcjach nazywał siebie „królem świata”. Za jego panowania wpływy Esznunny sięgały na zachodzie aż po tereny leżące nad rzeką Chabur.